Veertig persoonlijke levensverhalen van Holocaustslachtoffers zijn binnenkort te zien en te horen in de Hollandsche Schouwburg aan de Plantage Middenlaan. De verhalen zijn letterlijk gegoten in veertig glazen druppels en geven een stem aan Joodse gevangenen die hier in de Tweede Wereldoorlog vastzaten om te worden gedeporteerd naar de vernietigingskampen. Holocaustoverlevende Salo Muller is één van hen: “Ik heb m’n ouders nooit meer teruggezien.”
“Tot vanavond en lief zijn hoor!” Het zijn de laatste woorden die de 6-jarige Joodse Salo Muller hoort van zijn moeder die bewuste ochtend in 1942. De voormalige fysiotherapeut en schrijver is nu 87 jaar en is één van de ruim 46.000 Joodse slachtoffers die in de Tweede Wereldoorlog gevangen zaten in de Hollandsche Schouwburg. Zijn verhaal is, samen met dat van 39 anderen, in een glazen druppel gegoten.
Op de binnenplaats hangen aan beide wanden van het voormalige theater de veertig glazen druppels met in elk een foto van een Joods slachtoffer. Door een audioapparaat bij de glazen druppel te houden, kan de bezoeker een getuigenis beluisteren van de Joodse gevangene over zijn of haar dagen in de Hollandsche Schouwburg. Verhalen over de mensonterende en angstige omstandigheden waarin zij hier vast werden gehouden door de Nazi’s. De verhalen zijn audiofragmenten die zijn ingesproken naar aanleiding van persoonlijke brieven of dagboekfragmenten, en in enkele gevallen gesproken getuigenissen van slachtoffers die de Holocaust hebben overleefd.